"Cicaden" in de bioscoop | Naderen in lanen
Zomer in Brandenburg: Isabell (Nina Höss) probeert orde te scheppen in het weekendhuis van haar ouders. Ze ruimt deze lichte, ruime bungalow op, ontworpen door haar vader, een gerenommeerd architect. Nu staat het gebouw er verlaten bij, verscholen op het platteland. Isabells ouders wonen in Berlijn. Haar vader is beperkt in zijn mogelijkheden na een beroerte, maar blijft de onbetwiste baas in huis.
Beetje bij beetje dringt de jongere Anja (Saskia Rosendahl), een alleenstaande moeder van een wild, liefdeshongerig kind, zich een weg naar Isabells leven. Anja woont op het platteland en strompelt van de ene onzekere baan naar de andere. Ze probeert op de een of andere manier haar leven op orde te krijgen om er voor haar dochter te zijn.
De twee vrouwen ontmoeten elkaar tijdens een wandeling ergens tussen de dorpen, op een brug over een rivier met te weinig water. Ze roken sigaretten, verdiept in hun eigen problemen, in gedachten verzonken. En toch delen ze iets met elkaar.
Dit is een van die vreemde momenten in "Cicadas", besluiteloos, maar toch op de een of andere manier mooi en veelbelovend. Zo is het leven. Soms weet je niet wat je moet zeggen. Soms is er gewoon niets te zeggen.
Ina Weisse's "Cicadas" is een van die films die zich niet goed laat beschrijven. Op het eerste gezicht gebeurt er weinig, maar op de achtergrond gebeurt er veel. De dappere Anja vindt de elegante, mondaine Isabell mooi en aantrekkelijk en zoekt haar gezelschap. Het is een nogal ongewone ontmoeting tussen twee zeer verschillende vrouwen. Toch zijn er parallellen: beiden zijn diep verwikkeld in hun zorgtaken, die ze gewetensvol proberen te vervullen. Voor beiden lijkt het onduidelijk: wat willen ze voor zichzelf?
Isabell probeert een verzorger voor haar ouders te vinden, terwijl haar relatie met haar man Philipp (Vincent Macaigne) op de klippen loopt. Hij stelt zichzelf de grote vragen: Is dit echt wat hij wil? Is hij gelukkig? Isabell lijkt in de huidige situatie niet zoveel empathie voor hem op te kunnen brengen als hij zou willen.
Na "The Architect" (2008) en "The Prelude" (2019) is "Cicadas" de derde speelfilm van regisseur en actrice Ina Weisse, zelf de dochter van de beroemde architect Rolf D. Weisse. Ze schreef het scenario en regisseerde het drama, dat in februari in première ging in de Panorama-sectie van de Berlinale. Het is een langzaam vertelde, soms melancholische film die zich afspeelt tussen Berlijn en de groene velden en lange lanen van Brandenburg – in een zomerse hitte die op de een of andere manier mooi en tegelijkertijd zwaar is. Tussen de grote bouwplaatsen van het leven – zorg, ouderdom, gebroken liefde, onzekere banen – ontwikkelt zich een tedere band tussen twee vrouwen. Veel blijft onuitgesproken, ambivalent. Maar juist dat maakt de film zo levensecht en ontroerend.
"Cicadas": Duitsland, Frankrijk, 2025. Regie en scenario: Ina Weisse. Met: Nina Hoss, Saskia Rosendahl en Vincent Macaigne. Speelduur: 100 minuten. Release: 19 juni.
De "nd.Genossenschaft" is van de mensen die het mogelijk maken: onze lezers en auteurs. Zij zijn het die met hun bijdragen linkse journalistiek voor iedereen mogelijk maken: zonder winstmaximalisatie, mediaconglomeraten of techmiljardairs.
Dankzij uw steun kunnen wij:
→ onafhankelijk en kritisch rapporteren → problemen zichtbaar maken die anders onopgemerkt zouden blijven → een stem geven aan stemmen die vaak worden genegeerd → desinformatie bestrijden met feiten
→ linkse debatten initiëren en verdiepen
nd-aktuell